Żywe architektury. Analogia biologiczna w architekturze końca XX wieku
— Lidia Klein

Wśród ogłaszanych w ostatnich latach konkursów na istotne budynki użyteczności publicznej, zwłaszcza muzea, trudno byłoby wskazać taki, w którym nie pojawiłoby się przynajmniej kilka „blobów” – obłych, kojarzących się z formami natury, generowanych komputerowo projektów.

Wpisując się w rosnące zapotrzebowanie rynku na spektakularne obiekty – ikony, zdominowały one wyobraźnię inwestorów i użytkowników przestrzeni miejskiej.

Książka przygląda się genezie tego zjawiska i poddaje krytycznej analizie koncepcje twórców działających od lat dziewięćdziesiątych XX wieku, którzy imitują rozwiązania zaobserwowane w porządku natury i dopiero z nich wywodzą rozstrzygnięcia projektowe. Takie próby przeprowadzane są głównie przy udziale programów komputerowych używanych do generowania form architektonicznych na wzór procesów biologicznych.

Dla części architektów cyfrowe narzędzia są jednak niewystarczające, a wizja prawdziwie żywej architektury może spełnić się jedynie dzięki zastosowaniu jako budulca materiału biologicznie czynnego.

W obu przypadkach celem jest stworzenie architektury zrywającej z paradygmatem budynku jako statycznego i martwego tworu.

Autorka analizuje prace takich architektów jak John Frazer, Dennis Dollens, Alberto T. Estévez, Greg Lynn, Zbigniew Oksiuta, Lars Spuybroek, grupa UNStudio, Marcos Cruz, Steve Pike i Rachel Armstrong.

Choć działalność większości z nich sytuuje się raczej w sferze koncepcji niż realizacji, ich projekty miały kluczowe znaczenie dla estetyki nadającej kształt dzisiejszej przestrzeni.

dr Lidia Klein (ur. 1983), historyczka sztuki, zajmuje się designem, przestrzenią i architekturą współczesną.

Stypendystka Fundacji Fulbrighta i Fundacji Nauki Polskiej. Od 2013 roku kontynuuje naukę na Duke University. Wykładała na Uniwersytecie Warszawskim, Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i School of Form.

Współredaktorka (z Michałem Liberą) książki Making the Walls Quake as if they Were Dilating with the Secret Knowledge of Great Powers (2012) towarzyszącej wystawie w Pawilonie Polonia na 13. Międzynarodowej Wystawie Architektury w Wenecji, redaktorka antologii Postmodernizm polski. Architektura i urbanistyka oraz współautorka (z Alicją Gzowską) zbioru rozmów pod tym samym tytułem (2013).

Spis treści

5 Wstęp
33 Pakiet nasion kontra worek cegieł. Komputer i analogia biologiczna
91 Wokół fałdy. Koncepcje Gilles’a Deleuze’a i Felixa Guattariego jako podstawa analogii biologicznej
122 Architektoniczny genocentryzm: architektura jako fenotyp
148 Nowe ciała: architektoniczna teratologia
191 Poza metaforą: architektura mokrych mediów
225 Utopia sztucznego życia. Podsumowanie
•
235 Bibliografia
246 Indeks
253 Źródła ilustracji